ภารกิจคืนชีวิตให้ปู่ยางนา ตอนที่ 7:
คนเชียงใหม่ควรอนุรักษ์ต้นไม้ใหญ่ไว้
ถ้าไม่อยากเจอฝุ่นทุกปี
“เรียนอยู่ปี 3 สาขาพืชไร่ มหาวิทยาลัยแม่โจ้ค่ะ และเป็นสมาชิกชมรมกลุ่มนกเสรีด้วย ซึ่งชมรมนี้เป็นชมรมอาสาสมัครเพื่อสังคม ใครถนัดทางไหนก็ใช้ความถนัดนั้นช่วยกันไป เราถนัดเรื่องเกษตรฯ ก็มีพี่ที่ชมรมชวนมาเป็นอาสาสมัครฟื้นฟูต้นยางนานี้
วันไหนไม่มีเรียน หรือเสาร์-อาทิตย์ถ้าไม่ติดอะไร ก็จะขี่มอเตอร์ไซค์จากแม่โจ้มาช่วยกลุ่มอาสาสมัครฯ ค่ะ อย่างวันนี้มากับเพื่อน 4 คน ช่วยเขาทำปุ๋ยและขนไปใส่ตามต้นไม้ ทำตั้งแต่เช้าจนเย็น บางวันได้ช่วยงานแล้วก็ยังได้เรียนรู้วิธีการดูต้นไม้เชิงลึกจากหมอต้นไม้ ก็ได้ความรู้กลับไปด้วย
จริงๆ ก็ไม่ใช่คนแถวนี้เลย จะเรียกว่าผูกพันกับต้นยางนาริมถนนไหม ก็ไม่ขนาดนั้น แต่คิดว่าผู้คนในย่านนี้น่าอิจฉา เป็นชุมชนที่มีถนนที่ร่มรื่นและสวยที่สุดในเชียงใหม่ ไม่มีต้นไม้ในเมืองที่ไหนจะขึ้นได้เยอะและสวยขนาดนี้
ไม่เคยคิดว่าต้นไม้ใหญ่จะให้โทษอะไรกับพวกเราเลย คือถ้าจะให้โทษก็อาจเป็นเพราะเราไม่ได้ดูแลต้นไม้เอง คือถ้าปล่อยให้เขาโตไป โดยไม่ตัดแต่งกิ่งเรื่อยๆ ก็เป็นเรื่องธรรมดาที่สักวันกิ่งเขาจะตกลงมาบนหลังคาบ้านเรา
ในทางกลับกันต้นไม้ใหญ่ในเมืองนี่มีแต่ประโยชน์ ประโยชน์ที่สำคัญมากๆ เลยคือเรื่องการดูดซับคาร์บอนไดออกไซด์ และผลิตออกซิเจนให้พวกเรา ต้นไม้ใหญ่ในเมืองคือเครื่องกรองอากาศที่ดีที่สุดแล้วค่ะ คนเชียงใหม่เจอปัญหาฝุ่นควันทุกวัน คิดว่าคงจะหนักกว่านี้แน่ๆ ถ้าไม่มีต้นไม้ใหญ่มาช่วยกรองอากาศอีกชั้น
คิดว่าถ้าคนเชียงใหม่ไม่อยากเจอฝุ่นทุกปี นอกจากการรณรงค์ให้หยุดเผาแล้ว การช่วยกันดูแลและปลูกต้นไม้เพิ่มมากๆ ก็อาจทำให้ในอนาคตเราไม่ต้องเจอมลภาวะเช่นทุกวันนี้ก็ได้ค่ะ”
นักศึกษากลุ่มนกเสรี มหาวิทยาลัยแม่โจ้ และอาสาสมัครพิทักษ์ยางนา
